* * *

А со и — олӧм! Видза корам, дона ёртӧй!
Тэ татчӧ воин, медым лоны ыджыд мортӧн!
Но «ыджыд мортыс» — сійӧ абу стать да туша,
А кор тэ шань, и лолыд кор оз голляв кушӧн.

Тан ставыс кокньыд. Тэ эн шогсьы ни эн майшась!
Но юрсьыд вылӧджык эн чеччав и эн кавшась
Дзик енэж бердӧдзыс, мед судзӧдны сэсь кодзув,
А мортӧн ло! И восьлав аслад туйӧд водзӧ!

Тэд сетсьӧ олӧм — абу водзӧсӧн, дон босьттӧг.
Эм уна ӧдзӧс — ачыд бӧръян, кодӧс восьтан.
И йӧзысь кытшсӧ ас гӧгӧрыд вӧчан ачыд,
Но медводз, песты, накӧд тӧдмасигӧн, лача.

И эскы вынъясад! Тэ — морт! Тэ ставсӧ верман!
Ов югыд мӧвпӧн. Быдӧнлы ло бур примерӧн!
Тэд помтӧм енколаыс сям да мывкыд сетас,
Мед сӧстӧм кабала вылын тэ дасьтін серпас.