* * *

Пузчужӧм Шудӧй,
Тэ вывті на ичӧт,
Но збыль вылас, сэтшӧм тэ ыджыд!
Ки вылын кута,
И нэм кежлӧ йитчим
Ми ловъясӧн олӧмлӧн кытшас.

Зарниысь дона!
И радлунӧй помтӧм!
Тэ — сьӧлӧмын дзирдалысь кодзув!
Лов вылын шоныд.
Ме муслунӧс ломта
Да югдӧда туйястӧ водзӧ.

Быдсяма позянлун
Олӧмыс вӧзйӧ,
А МИРЫС со паськӧдӧ сывъяс.
Выльысь ме ловзи
И висьтавны кӧсъя
Тэд, эскӧмӧн, колана кывъяс:

Быдмы шань мортӧн,
Ло вежӧра-сяма,
Ло дзоньвидза, сюсьлуннад заптысь.
Тӧд, тэнад гортад
И батьыд, и мамыд
Век аддзысьлыны тэкӧд радӧсь!

Нимкодясь, пиукӧй!
Нимав бур ногӧн!
Куж аддзыны мичсӧ быд боксянь!
Узьышт на ки вылын.
Миян шӧр могным —
Мед тэ нинӧм вӧсна эн шогсьы.