БАТЬӦС ВӦТАЛӦМ


Мир туй вылын лои кыдзкӧ:
Паськыд волысалӧм гача,
Кӧмтӧм коксӧ бӧрсянь кыскиг,
Буссӧ куртіс паныд батьӧ.

Сувтіс воча, нырув чышкис.
Вӧлі сылы вит ли квайт на.
Тӧлыс нӧкъюр вывсьыс мыськис
Еджыд шабді рӧма пратьяс.

«Тэ нӧ коді лоин, дядьӧ?
Вай кӧть меным кача сӧчӧн...»
«Ме жӧ тэнад пиыд, батьӧ!» —
Горӧдчи да кӧдзыд пӧсьын

Садьми. Лӧзалыштӧ ывла.
Орччӧн узьӧ муса гӧтыр.
Нылӧй нистышталӧ, кылӧ.
Чӧв-лӧнь, шы ни тӧв на гӧгӧр.

Ставыс бур, но сэтшӧм курыд
Менсьым сьӧлӧмӧс друг кӧрис:
Эг кӧ садьмы, гашкӧ, гурйи
Батьлы зепъясысь нянь кӧрыш.